Στις 6 π.μ. στα μακρινά ανατολικά κράτη της Ινδίας, ο ήλιος είναι ήδη ψηλά στον ουρανό. Μαθητές στο Άσσαντ χασμουριούνται κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου, ενώ οι άνθρωποι στη Γκουτζαράτ ακόμα ονειρεύονται. Αλλά είτε πίνετε τσάι στο Κολκάτα είτε παίρνετε τοπικό τρένο στο Μουμπάι, το ρολόι σας δείχνει την ίδια ώρα: Ινδική Τυπική Ώρα. Μία ζώνη ώρας. Πάνω από 1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Χωρίς εξαιρέσεις.
Πώς η Ινδία έμεινε κολλημένη σε μία ώρα
Η Ινδία δεν ακολουθούσε πάντα μόνο ένα ρολόι. Τη βρετανική εποχή, πόλεις όπως το Μπόμπαϊ και το Καλκούτα είχαν τις δικές τους τοπικές ώρες. Αλλά αυτό άλλαξε μετά την ανεξαρτησία το 1947. Η κυβέρνηση χρειαζόταν έναν τρόπο να διαχειριστεί μια τεράστια, νεοενωμένη χώρα. Μία ζώνη ώρας έκανε τα πράγματα πιο εύκολα στην οργάνωση, ειδικά για τις σιδηροδρομικές γραμμές, τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις και τα επίσημα γραφεία.
Η επιλογή κατέληξε στο UTC+5:30. Ήταν μια συμβιβαστική λύση. Ούτε πολύ αργά για την ανατολή, ούτε πολύ νωρίς για τη δύση. Κοντά στην Ντακχί, την πρωτεύουσα, για να έχει νόημα για την κεντρική διοίκηση. Και έτσι, ολόκληρη η χώρα άρχισε να χτυπάει σε συγχρονισμό, ανεξάρτητα από το πόσο νωρίς ή αργά ανέτειλε ο ήλιος.
Αλλά δεν είναι η Ινδία πολύ μεγάλη για μία ζώνη ώρας;
Ναι, γεωγραφικά μιλώντας. Η Ινδία εκτείνεται περίπου 2.933 χιλιόμετρα από το Αρουνάτσαλ Πραντές στα ανατολικά μέχρι τη Γκουτζαράτ στα δυτικά. Αυτό σημαίνει διαφορά σχεδόν δύο ωρών φωτός. Έτσι, ενώ οι πρωινοί ξυπνητές στα ανατολικά ξεκινούν δουλειά στις 5 π.μ., κάποιοι στη δύση δεν βλέπουν ακόμα αυγή μετά τις 7.
Αυτό δημιουργεί πραγματικά προβλήματα. Στα βόρεια-ανατολικά, οι άνθρωποι συχνά ξεκινούν τη μέρα τους με την αυγή και τελειώνουν νωρίς το βράδυ. Αλλά αναμένεται να ακολουθούν το ωράριο γραφείου βάσει IST. Αυτό σημαίνει σπατάλη φωτός το πρωί και καύση ηλεκτρικής ενέργειας το βράδυ. Δεν είναι ιδανικό.
Πώς φαίνεται στην πράξη
- Αυγή στο Άσσαντ: Περίπου 4:30 π.μ. το καλοκαίρι, αλλά η εργασία στο γραφείο ξεκινά μετά τις 9 IST.
- Αργά ξεκινήματα στη Γκουτζαράτ: Η αυγή μπορεί να είναι μέχρι τις 7:15 π.μ., που σημαίνει ότι είναι ακόμα σκοτάδι κατά τις πρωινές μετακινήσεις.
- Ακατάλληλα ωράρια σχολείων: Τα παιδιά στα ανατολικά συχνά πηγαίνουν σχολείο πολύ μετά την ανατολή του ήλιου, ενώ οι αντίστοιχοί τους στα δυτικά περιμένουν το φως της ημέρας.
- Χρήση ενέργειας: Η τεχνητή φωταγώγηση το βράδυ είναι πιο συχνή στα ανατολικά κράτη λόγω της διαφοράς στις ώρες φωτός.
- Τοπικές λύσεις: Μερικά κράτη ακολουθούν ανεπίσημα τον «τσάιμπαγκάν» (καφενείο τσαγιού) χρόνο, μια ώρα μπροστά από το IST, ειδικά στις αγροτικές περιοχές.
Γιατί δεν το έχει αλλάξει η κυβέρνηση;
Η ιδέα πολλαπλών ζωνών ώρας έχει προταθεί πολλές φορές. Επιστήμονες, νομοθέτες και τοπικοί ηγέτες από το βόρειο-ανατολικό τμήμα έχουν πιέσει για μια ξεχωριστή ζώνη ώρας. Αλλά η κεντρική κυβέρνηση διστάζει.
Το κύριο πρόβλημα είναι η σύγχυση. Η Ινδία ήδη διαχειρίζεται μεγάλη ποικιλομορφία, γλώσσες, θρησκείες, περιφερειακές κυβερνήσεις. Η προσθήκη μιας ακόμα ζώνης ώρας θα μπορούσε να περιπλέξει το πρόγραμμα, ειδικά για τα μέσα μεταφοράς και τις επικοινωνίες. Φανταστείτε να λειτουργούν οι Ινδικοί Σιδηρόδρομοι με δύο ρολόγια. Ή να μεταδίδονται ειδήσεις σε όλη τη χώρα χωρίς χρονικές συγκρούσεις.
Υπάρχει επίσης φόβος δημιουργίας προηγούμενου. Αν μια περιοχή πάρει τη δική της ώρα, άλλες μπορεί να απαιτήσουν το ίδιο. Και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα διασπασμένο σύστημα. Σε μια χώρα που εκτιμά την ενότητα, αυτό είναι ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο.
Μπορούν πραγματικά να λειτουργήσουν δύο ζώνες ώρας;
Τεχνικά, ναι. Επιστήμονες από το Εθνικό Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών πρότειναν τη δημιουργία μιας δεύτερης ζώνης ώρας για τα βόρεια-ανατολικά κράτη, μια ώρα μπροστά από το IST. Τα όρια θα περνούσαν πιθανώς γύρω από το Δυτικό Βεγγάλη ή το Ουζάχαλ. Έτσι, το Άσσαντ, η Μεγαλόχαρη, το Ναγκάλαντ και άλλα κράτη θα μπορούσαν να ακολουθούν μια ώρα πιο κοντά στις φυσικές ώρες φωτός τους.
Ψηφιακοί ρολογια και smartphones θα μπορούσαν να το διαχειριστούν. Οι αεροπορικές εταιρείες ήδη αντιμετωπίζουν αλλαγές ώρας σε διεθνές επίπεδο. Αλλά θα απαιτούσε πολιτική βούληση και δημόσια προσαρμογή. Και σε μια χώρα τόσο μεγάλη, ακόμα και μικρές αλλαγές δημιουργούν μεγάλες επιπτώσεις.
Γιατί εξακολουθεί να έχει σημασία στην καθημερινή ζωή
Αυτό δεν αφορά μόνο τους αριθμούς σε ένα ρολόι. Επηρεάζει τον ύπνο, την παραγωγικότητα, την κατανάλωση ενέργειας και ακόμη και την ψυχική υγεία. Σε ορισμένα μέρη της χώρας, οι άνθρωποι εργάζονται εναντίον των φυσικών ρυθμών του σώματός τους. Οι αγρότες στα ανατολικά συχνά ξεκινούν νωρίς πριν ξημερώσει. Τα παιδιά περπατούν στο σκοτάδι. Και τα γραφεία καίνε φως κατά τη διάρκεια της ημέρας, απλώς επειδή το IST λέει ότι δεν έχει ακόμα πρωί.
Καθώς η Ινδία συνεχίζει να αναπτύσσεται και να ψηφιοποιείται, το θέμα του χρόνου γίνεται περισσότερο από συμβολικό. Είναι πρακτικό. Η αποδοτική χρήση του φωτός της ημέρας θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξοικονόμηση ενέργειας. Καλύτερη ευθυγράμμιση μεταξύ τοπικής ώρας και ωρών εργασίας θα μπορούσε να βελτιώσει τη ζωή με ήσυχους, ουσιαστικούς τρόπους.
Μία ζώνη, πολλές πραγματικότητες
Η ενιαία ζώνη ώρας της Ινδίας είναι ένα σύμβολο εθνικής ενότητας, ναι. Αλλά είναι επίσης μια υπενθύμιση ότι το ένα μέγεθος δεν ταιριάζει πάντα σε όλους. Από τους κήπους τσαγιού του Άσσαντ μέχρι τις ερήμους του Ρατζαστάν, ο ήλιος κρατά το δικό του πρόγραμμα. Αν η κυβέρνηση ποτέ μετακινηθεί σε δύο ζώνες ή όχι, η συζήτηση δείχνει πόσο βαθιά επηρεάζει ο χρόνος την καθημερινότητά μας, ακόμα και όταν δεν το παρατηρούμε.